حدیث

جمعه 27 بهمن 1391

عايشه مى‏گويد: رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله بر من وارد شد. مردى نزدم نشسته بود. اين صحنه بر آن حضرت گران آمد و آثار غضب را در چهره‏اش مشاهده كردم. گفتم: يا رسول اللّه اين مرد برادر رضاعى من است. فرمود: در اين امر دقت كنيد كه رضاع وقتى ثابت است كه طفل شير خوار از پستان زنى شير بخورد. (و به وسيله شير، سير شود).

عن عايشة قالت: دخل علىّ رسول اللّه (ص) وعندى رجل قاعد فاشتدّ ذلك عليه ورأيت الغضب في وجهه. قالت فقلت: يا رسول اللّه! انّه اخى من الرضاعة قالت فقال: أنظرن اخوتكن من الرضاعة. فانما الرضاعة من المجاعة.(1)

معلوم مى‏شود كه آن شرايط در آن مرد وجود نداشت و إلاّ غضب پيامبر (ص) قبل از آنكه بپرسد كه اين مرد كيست موردى نداشت. از اين گذشته چنين نبود كه آن حضرت برادر رضاعى عايشه را نشناسد و نداند كيست.

پی نوشت:

(1)صحيح بخارى، ج 3، ص 223، كتاب الشهادات، باب الشهادة على الانساب، و ج 7 ص 12، كتاب النكاح، باب من قال: لارضاع بعد حولين... .- صحيح مسلم، ج 2، ص 1078، كتاب الرضاع، باب 8، ح 32، (عبارت متن از صحيح مسلم است).و در پاورقى در معناى «انما الرضاعة من المجاعة» مى‏نويسد: «يعنى إن الرضاعة التى تثبت بها الحرمة وتحل بها الخلوة هى حيث يكون الرضيع طفلا يسد اللبن جوعته» يعنى رضاعى كه محرميت مى‏آورد آن است كه شير خورنده كودكى باشد كه شير گرسنگى او را برطرف كند.- سنن ابن ماجه، ج 1، ص 626، كتاب النكاح، باب 37، ح 1945.- سنن أبي داود، ج 2، ص 222، كتاب النكاح، باب في رضاعة الكبير، ح 2058.- سنن نسائى، ج 6، ص 101، كتاب النكاح، باب 51، ح 3309.

Online User

:: برچسب‌ها: مسجد بلال حبشی,

نويسنده : عبدالنبی سمیرات

حدیث

پنج شنبه 26 بهمن 1391

خداوند فرزندان آدم را این گونه ندا می دهد: ای فرزندان آدم، من بی نیازی هستم که نیازمند نمی شوم مرا در آنچه به تو امر کرده ام اطاعت کن تا تو را چنان بی نیاز کنم که نیازمند نشوی ای فرزند آدم، من زنده ای هستم که نمی میرم مرا در آنچه به تو امر کرده ام اطاعت کن تا تو را زندگی بخشم که نمیری ای فرزند آدم، من به هر چه می گویم ((باش))، می شود مرا در آنچه به تو امر کرده ام اطاعت کن تا تو را چنان قرار دهم که به هر چیزی بگویی ((باش))، بشود.

منبع : عدّة الدّاعی، ابن فهد حِلّی، ص 291(به نقل از کتاب ((به سوی خودسازی)) از استاد مصباح یزدی، ص 183)

خدای متعال به حضرت داود (علیه السّلام) فرمود : ای داود، اگر روی گردانان از من چگونگی انتظارم برای آنان، مدارایم با آنان و اشتیاق مرا به ترک معصیت هایشان می دانستند ، بدون شک از شوق آمدن به سوی من می مردند و بندبند وجودشان از محبّت من از هم می گسست.

منبع : میزان الحکمه، ج4،محمد محمدی ری شهری، ص

Online User

:: برچسب‌ها: مسجد بلال حبشی,

نويسنده : عبدالنبی سمیرات

عکس

پنج شنبه 26 بهمن 1391